Cenaze evine yemek götürülür Topraklarımızın en güzel özelliklerinden biridir, cenaze evinde yemek pişmez. Günümüzde Anadolu'da yıllar geçse bile uygulanan, değişmeyen geleneklerdendir. Ev sakinlerinden biri ölünce, o evde 1 hafta veya 10 gün kadar yemek pişirilmez. Ölen kişinin yakınları, sevdiklerinin ve komşularının getirdiği çeşit çeşit yemekleri tüketirler. Hatta öyle ki ev yemekten dolar taşar. Yemekler ise genellikle çorba, pilav, et yemekleri, börek, dolma gibi doyurucu yemekler olur. Gelene ikram edildiği gibi ev sakinleri de bu yemekleri yer.

Ölenin ardından lokma dökülür, helva pişirilir Lokma daha çok Ege'nin geleneği olmakla birlikte irmik helvası Anadolu'da yaygın olan bir gelenektir. Biri hayata veda etmişse ya da 7'si veya ölüm yıl dönümüyse lokma döktürülür. En basit anlatımıyla yağ, su/süt, un ve şekerle hazırlanan helva ise ölünün ruhuna gitsin diye pişirilir ve ikram edilir.

Bayram namazından sonra bayram yemeği Bayram namazlarının ardından yemek yeme geleneği Anadolu'da çok yaygındır. Namaza camiye giden evin erkekleri, namaz dönüşü evin hanımlarının hazırladığı yemekleri alarak yemeğin verileceği yere götürür ve orada tüm bölge halkı hep birlikte ziyafet çeker. Bayram namazı sonrası yenen bu yemek, Bartın'daki adıyla konat, maddi durumu iyi olanların, ölmüşlerinin ruhuna gitmesi için de verilebilir. Yöreye göre ad ve sebep farklı olsa da amaç aynıdır: Bir aradalık.

Pişi Isparta'da 'ıscak' pişirilip dağıtılır Isparta'ta bayram gününde ‘ıscak’ ya da ‘pişi’ denilen hamurlar evlerde pişirilir, komşulara dağıtılır, afiyetle yenir. Köylerde yufka ekmekleri pişirilir ve dağıtılır. Durumu daha iyi olanlar ise yufka ekmeğini boş bırakmaz, içine tahin, etli pilav, irmik gibi lezzetli yiyecekler koyar ve komşusuna ikram eder.