Aynı anda iki çocuğunu, hemen hemen aynı süre uzunluğunda kucağına alan, yemeklerini eşit zaman ayırarak yedirmeye çalışan, biri puzzle yapmak isterken diğeri dans etmek istediği için, diz üstünde oturup dans ederken diğerinin puzzle’ındaki boşluğu doldurmaya çalışan bir arkadaşınız yoksa bu yazdıklarımda neyi kastettiğimi anlamakta zorlanabilirsiniz. İkiz çocuk annesi olmak kolay değil; ikiye bölünüyorsunuz.

Bu süreçte ne zaman vakit bulursanız; yaşamak için yemek yiyen, uyku düzeni farklı bir sisteme geçen, beden yorulsa da kafada bir sürü soru yahut endişe olduğu için, kısacası evladını en iyi şekilde en doğru ortamda büyümesini hayal eden her annenin geçtiği süreçten geçildiği için; bir bakıyorsunuz ki eskiye göre azalan o birkaç kilo, insanların gözünde seni sağlığı bozulmuş bir insan yapmış.

Normalde, zayıflığa/kiloya bu denli takıntılı insanların profillerini üç aşağı beş yukarı tahmin ettiğim için, gülüp geçerdim. Benim gibi insanları izleyen kimi zaman örnek alan genç kızlar var. Tekrar söylüyorum: Zayıflığım, genetik yapımdan, biraz fazla koşuşturmaktan, biraz da sağlıklı beslenmeyi yaşam tarzı haline getirmiş olmamdan kaynaklanıyor.

Uzun lafın kısası… Huzurluyum, mutluyum ve en mühimi sağlıklıyım çok şükür.. Madem bu zayıflık konusuna girdik, bir şey daha belirtmek isterim.