Karabacak, zaman zaman biyonik koluyla konuştuğunu anlatıyor: "Bir şey taşıyacak oluyorum veya ilk defa yapacağı bir şey olduğunda onu motive ediyorum.

'Haydi sen bunu yapabilirsin, yüzümü kara çıkarma' diyorum. Geçen gün markete gittim. Yüküm ağırdı. Eve dönene kadar 'Haydi oğlum sen bunu yapabilirsin' diye motive ettim. Böyle küçük muhabbetlerimiz oluyor."

Hayatı boyunca karşılaştığı engelleri ailesinin sevgisi ve verdiği moral ile aşabildiğine değinen Zübeyde "Ağlayıp sızlamanın kimseye faydası yok. Hayat yeterince kısa" diyor ve ekliyor "Şu anda iş başvuruları yaptım bazı yerlerden cevap bekliyorum. Amacım iş bulup kimseye muhtaç olmadan dimdik hayatıma devam edebilmek."