Michelle; “Gerçekten ihtiyacım olmayan şeylere büyük paralar ödediğimi fark ettim: daha fazla giysi, barda geçirilen zamanlar, dışarıda içilen kahveler ve daha birçok şey…”

“Sonsuz bir döngüye kapılmış gibiydim. Reklamların söylediği yalanlara, mutlu olmak için mutlaka para harcanması gerektiğine inanıyordum. Paramın avuçlarımdan sürekli akıp gitmesinden çok sıkıldım. En sonunda kendimi silkeleyip, alışkanlıklarımı tamamen değiştirebileceğimi fark ettim.”

Köklü kararından sonra harcama yapmaya devam ettiği alanlar: Sağlık sigortası, konut kredi, hayır kurumlarına yaptığı bağışlar, telefon ve internet, ailesine verdiği destek, zorunlu kişisel temizlik ürünleri ve yemek malzemeleri idi.

Michalle’ın satın almaktan vazgeçtikleri ise: Restoran, kafe, bar gibi mekanlara gitmek, fitness salonu, yeni kıyafetler, güzellik ürünleri, kuaför, otobüs-taksi-metro ve marketlerde gördüğü abur cuburların tümünden vazgeçiyor.