Cömertlik mutluluk getirir!

İnsanların cömertlik yapmalarına ilham veren şey nedir? Ekonomistler, psikologlar ve filozoflar bu sorunun yanıtını bin yıllar boyunca düşündü. İnsan davranışı, öncelikle kendi çıkarları tarafından motive edildiği varsayıldığında, insanların kaynaklarını başkaları için isteyerek feda etmeleri mantıksız görünüyor. Bunu yapmalarına iki neden gösteriliyor: Birincisi karşılığında bir şey beklemek, ikincisi ise insanların hayatta kalmak için başkalarıyla işbirliği yapmaları olabilir. Sorunun gerçek yanıtı ise sonuçları ‘Nature Communications’ta yayımlanan araştırmayla verildi: Cömert olmak bizi mutlu ediyor. Bilim insanları Zürih’teki bir laboratuvarda 50 kişilik bir deney yaparak katılımcıların cömertlik eylemlerinden sonra mutluluk seviyelerini ölçmeye çalıştı. Katılımcılar sürekli olarak vermenin kendilerine iyi geldiğini belirtti.

Aynı zamanda bu kişilerin MRI taramalarında beynin cömertlikle bağlantılı bir alanının mutlulukla ilgili bir başka bölümde bir yanıt oluşturduğu ortaya konuldu. Katılımcılara dört hafta boyunca haftalık 23 euro verildi. Grubun yarısına bu paranın yarısını başka kişiler için harcaması, kalınıyla kendilerini şımartabilecekleri önerildi. Araştırmacılar bu arada beynin fedakarlık ve sosyal davranış, mutluluk ve karar verme alanını inceledi. Gruptakilerin parayı kendi harcarken hissettiği mutluluğun parayı başkasına verirken daha az olduğu belirlendi. Bildirdikleri mutluluk derecesi, verdikleri tutardan bağımsızdı.

Çalışmayla ilgili “Cömertlik ve mutluluk arasındaki bağlantıyı destekleyen davranışsal ve sinirsel kanıtlar sunuyor” denildi. Araştırmacılar, bulguların eğitim, siyaset, ekonomi ve halk sağlığı konularını içerdiğini belirtti. “Cömertlik ve mutluluk bireysel refahı geliştirir, toplumsal başarıyı kolaylaştırabilir” diyen bilim insanları ama günlük yaşamda insanların bu bağlantıyı hafife aldığını, bu nedenle cömert olmanın yararlarından kaçınıldığını söyledi.

Bu arada bilim insanları tarafından ‘büyüleyici’ olarak nitelendirilen sorular hala duruyor. Araştırmanın yazarlarından Almanya’daki Luebeck Üniversitesi’nden Soyoung Park, bunları şöyle sıraladı: “Beyin bölgeleri arasındaki iletişim eğitilebilir mi, güçlendirebilir mi? Etki kasıtlı olarak kullanıldığında yani bir kişi mutlu hissetmek için cömert davranır mı?”