Kalaşlar’ın yaşadıkları vadi köylerinde Müslümanlar da bulunuyor. Atalarına ait Hint-Avrupa dil ailesinden olan Burruşeski dilini konuşan Kalaşlar, bir arada yaşadıkları Müslümanlarla Çitralce ve Urduca konuşarak anlaşıyor. En fazla 5 bin kadar kişinin konuştuğu tahmin edilen Burruşeski, UNESCO'nun tehlike altındaki diller listesinde bulunuyor.

Kalaşlar, günlük yaşantılarında, halen değirmenden un öğüterek ekmek yapıyor, bulaşıklarını ise vadilerinden akan ırmaklarda yıkıyor. Ahşap evlerindeki kuzinelerde ekmeklerini pişiriyor, tarım ve hayvancılıkla geçimlerini sağlıyorlar.

Kalaş topluluğunu, dış görünüşleri bakımından gündelik yaşamda diğerlerinden ayıran en büyük özellik ise kadınların giydikleri birbirinden renkli elbiseler.

Kalaşlı erkekler için gündelik yaşamda herhangi bir kıyafet giyme zorunluluğu bulunmazken, kadınlar ise kendilerinin diktikleri geleneksel elbiseleri çocukluklarından ömürlerinin sonlarına kadar her daim giyme mecburiyetinde oluyor.