Sağlığım elden gidiyordu, kan hücrelerim dengesizleşmişti vitaminsizlikten, vücudumun her yerinde morluklar çıkıyordu, aç gezmekten hep yorgun ve halsiz düşüyordum.

Bu resimler çok özel resimlerim, bunları paylaşmaktan da hiç çekinmiyorum artık çünkü ben iyileştim! Artık bu resimlere bakıp bakıp halime şükür ediyorum, uçurumdan döndüm diye, geri eski kimliğime kavuştum diye.

İç dünyamda yaşadıklarımı bir ben bir de Allah bir de tabi ki doktorum biliyor. Her şeyi bir günlüğe döktüğüm defterim. Bunu çok yakın zamanda kitap olarak da çıkarmayı planlıyorum zaten.

Bu hastalığın ne kadar ciddi boyutta tehlikeli olduğunu göstermek için, aynı zamanda benim gibi bu sıkıntıyı yaşayanlara motivasyon olsun diye. Nasıl savaştığımı, neler yaşadığımı hepsini detayla an ve an yazdım. O dönem sadece duvarlar dinliyordu çünkü beni, kimse anlamıyordu, bu kadar ciddiye almıyordu.