Çok yemeğe düşkün biriyim, herkes bilir. Yeme kapasitemi sana anlatmayayım. Psikolojik bir tarafı vardır mutlaka ama doymak bilmiyordum! Küçükken arkasından ‘Ye evladım’ denilen bir noktadan buraya nasıl geldim bilmiyorum. Öyle boş şeyler de yemem ha...

Benim en sinir olduğum şey, hani o şişman kadınlar vardır ya, arabanın arkasından inemeyen, onlardı. İşte kendimi en son o halde buldum, baktım şişmanlıktan arabadan inemiyordum! Cenazemde bile insanlara yük olmak istemem. Düşünsene ‘Kadını da bir taşıyamadık ha’ diye!

Kampa gireyim dedim önce ama sonra dönüşte ‘Lahmacun da yiyeyim, yok pizza da yiyeyim’ hayali kuracağım. En iyisi kökten bir karar vereyim dedim, ameliyat oldum."