O halde çocukluk hayaliniz gerçek oldu. Hayır, bir hayal değildi. Bilinçliydi. Sahne provaları yapmaya o yaşlarda başlamıştım. Hiç hayal kurmadınız mı? 9 yaşındayken psikolog olma hayali kurdum. Sonra psikolojiyle ilgili bir şeyler yazmaya başladım. Onları da kitap haline getireceğim.

Yazdıklarınızın kimlere faydalı olmasını umuyorsunuz? İnsanların insan yanlarını törpüleyip vicdan yanlarını çoğaltmasını umuyorum. Şöhretimin boşuna değil bir amaca yönelik olduğuna inanıyorum. Allah, bana geniş kitlelere ulaşmayı nasip etti. Bu cevheri çevreme, doğaya, hayvanlara ve insanlara yararlı olacak şekilde kullanmalıyım. Peki 9 yaşındaki bir çocuk neden psikolojiyle ilgilenir? Kendimi bulmaya çalışmamdan dolayı. Küçük yaştan beri hep kendimi sorguladım ve kim olduğumu düşündüm. Bu yüzden kendimle ilgili özellikleri çabuk keşfedip hayatıma çabuk yön verdim.

Bu sorgulamalar için henüz çok erken değil miydi? Ben ileride bir sanatkâr olmak istediğim için bu konuda kendimi hep eğitmem gerektiğini ve bilirkişi olmam gerektiğini düşündüm. Ve her zaman çok az vaktim olduğunu hissettim. Hep bir acelem varmış gibiydi. O yüzden akranlarımdan farklı düşüncelere girmiş, çabuk büyümüş olmalıyım.

Aileniz ‘Bu çocuk normal değil’ deyip bir uzmana başvurmamış mı? Zekâ seviyenizi ölçtürmemişler mi? Çok hareketli bir çocuk olduğum için beni ilk olarak 4 yaşımdayken pedagoga götürdüler. Zekâ seviyemi de ölçtürdüler. Testten üstün zekâlı olduğum çıktı. Bir de hiperaktivite bozukluğum vardı ama şimdi geçti. Daha sonra 7 yaşımdayken ikinci kez zekâ seviyem ölçüldü. Sonuç yine aynıydı. 140. Henüz dört yaşımdayken kendi kendime okumayı da yazmayı da öğrenmiştim.