* Açlığa nasıl dayandınız? Survivor kararı aldıktan sonra kendimi bir öğüne alıştırdım. Sadece 1 defa yemek yiyordum. Adada açlığın neler yaptırdığını biliyordum. * Aaa, yerdeki kırıntıları topluyorsunuz şu an! Evet, ne var! Her şeyin kıymetini biliyorum artık. 24 saat hindistan cevizi avladığın bir yerden geliyorum!

* Dönüşte değiştiniz mi? Herkese kim olduğumu gösterdim! Hani derler ya, adamın dibi; ben oyum! Erkekliğin, adamlığın kitabını yeniden yazacağım; herkes erkek olmayı benden öğrenecek! * Ooo çok sert oldu! Herkes beni sahnedeki beyefendiliğimle biliyor ama aslında büyük bir hayat mücadelesi vermişliğim var. Türk müziğiyle uğraşan biri bunları yapamaz sanıyordu. Kendimi göstermek için adaya gittim! * Ağladığınız anlar da oldu değil mi? Olmaz mı? Hatta kendi kendime annem karşımda varmış gibi konuştuğum da oldu. Anlatılacak gibi bir şey değil adada o kadar zaman yaşamak, buralardan uzak kalmak. * Hangi anı unutamıyorsunuz? Ödül oyununu kazanıp kurufasulyeyi yediğim anı unutamıyorum. Nasıl lezzetliydi, aynı anneminki gibi! Arkadaşlarım, 'Yılmaz Abi sanki kıtlıktan çıkmış gibi yiyordun' dediler.

* Adada en çok neye üzüldünüz? İletişim ödülü vardı, onu kaybettiğimize. Annemi, ailemi çok özlemiştim. * Size özel izin verilmişti, çok konuşuldu... Tıraş olabiliyordunuz. Lüks için ya da ben çok bakımlıyım diye verilmiş özel bir izin değildi, herkes yanlış anladı! Sağlık için, kan dolaşımımı kolaylaştırmak için yapmam gereken bir şey! "ANNEM SAYEMDE KONUŞMAYA BAŞLADI" * Her yeriniz yara bere içinde! Evet, akreplerle, çıyanlarla arkadaş oluyorsun. Dalgalarla boğuşurken ağzım gözüm az kanamadı! Elin kanayınca denizde yıkayıp kuma batıracaksın, geçiyor. Adada bulaşıkları yıkadım, ortalığı sil süpür, tertipliyimdir. * Annenize bir mucize de yaşatmışsınız... Adaya gelirken annem yatar bir şekilde hastaydı, Alzheimer, üstelik de konuşamıyordu. 10 hafta sonra adadan dönünce, ana bir baktım ki annem konuşuyor! Beni izleye izleye kadın terapi görmüş gibi olmuş! (Kaynak: Posta)