Halk oylamasında birincilik ciddi güç gösterisi İlk elemede 8 kişi beni yazdı ben de onlara, ‘birazdan görüşürüz’ dedim. Acun Ilıcalı sonucu açıkladı, Semih halk oylamasında birinci. Şimdi bu ciddi anlamda bir güç gösterisi. Fanlarımın tabi büyük bir payı var. Kıbrıs'a gideceğim dedim, gittim. Parmağım kırıldı, final oyunlarını oynayamadım. Oynasaydım yine sonuç farklı olacaktı.

"Damla kendi gücüyle beni geçemedi” Ben şunu da görmek isterdim. Keşke herkes burada kendi salt gücüyle karşıma çıkabilseydi, mesela finalde Damla beni geçti. Bu kendi gücü müydü? Damla'yı kim tanıyor ya? Damla'yı kim bilir? Damla'nın ne kadar destekçisi var? Esamesi okunmuyor... Ama şunu demek istiyorum Damla kendi gücüyle beni geçmedi ki, bir arkadaşının 3 destekçisi vardır, birinin 5 onların toplamı ile geçti. Bana keşke birebir olarak benim sevenlerime karşı x kişisinin sadece kendi sevenlerinin gücü olsaydı. Karşılaşalım bakalım kim daha ağır basacak.

"Politik olmadım” Bana yarışmadan önce bir büyüğüm Semih, ‘zaman zaman politik olman lazım demişti, tartışabilirsin ama aranı da çok bozmaman lazım’ demişti. İşte ‘iki tarafla da iyi ol, finale gittiğin zaman herkesin destekçisine ihtiyacın olabilir’ demişti. Ama ben her zaman hakkı savundum. O yüzden böyle bir yol izlemedim.

“Atakan’dan dik duruş bekledim” Finalde Atakan'ı nasıl eleştirdiysem yine eleştiride bulunuyorum. Ne yazık ki sonlara doğru o kadar Gönüllüler'le, o kadar eleştirdiği kişilerle finale doğru ne hikmetse ‘canciğer kuzu sarması’ oldu. Bu benim izleyeceğim bir yol değil. Şuna da değineceğim böyle yapmasa yine kazabilir miydi? İhtimaldir yine kazanabilirdi. Finalde ben ondan dik duruş bekledim. Kazanmasını tabi ki isterdim takım arkadaşım sonuçta. Serkay'ı mı destekleyeceğim? Sürtüşmelerimiz olsa da Atakan'la da birçok şey paylaştık ama maalesef ki, finale doğru bir yumuşama, dost canlılığı ya da bir strateji belirlemiş olabilir, ama yanlış bir stratejiydi. Finalde ben söyleyince bana verdiği cevap, "Semih benim duruşumu eleştiremez" oldu. Bu mu cevabın? Yunus Günçe ile ağza alınmayacak laflar ettiniz. Sonlara doğru o ona kardeşim, bu buna ağabeycim, bunlar samimi şeyler değil. Bu benim karakterim ve dik duruş önemli. Sonra tabi tüm bunları unutup şey diyorlar, "Biz bunları aştık", "Affetmek önemlidir". Halbuki bu kişilerin dışarıda birbirleriyle alakası bile yok.