Farkında ol, çevrenin farkında ol, bedeninin, düşüncelerinin, duygularının farkında ol vs vs. yani bir farkında ol sözü almış başını gidiyor. Tamam da nedir bu farkında olmak, farkında mıyız değil miyiz?

Şimdi canlar, bu konuda Büyük Üstad Akif Manaf’ın bir kitabı var; “Farkındalık Nedir ve Nasıl farkında Olunur?” öncelikle bunu tavsiye ediyorum, ben de şimdi yazacaklarımı Üstattan öğrendim sonuçta…

Neyin fakında olacağız? Her şeyden önce kim olduğumuzun, ne hissettiğimizin, ne düşündüğümüzün ve çevrede neler olup bittiğinin farkında olacağız. Yani insan hem kendinin hem de başkalarının farkında olmalıdır.

Bu da bizi iki tür farkındalığa götürüyor; dışsal ve içsel. Dış dünyanın farkında olmak ve iç dünyanın farkında olmak. Sağlıklı bir farkındalık için bu ikisi dengeli, uyumlu ve birbirini tamamlayıcı olmalı.

Tüm dikkati ve farkındalığı dışa yönelik olan kişi sürekli dışarısı ile meşgul olacaktır, veya tüm dikkati içe yönelik olan kişi kendi duyguları, düşünceleri içinde kaybolacak ve dışarısı ile temasını yitirecektir. Bu yüzden birey öncelikle iki dünyası olduğunun farkında olmalı ve ikisini bütünleştirmelidir, o zaman tam bir farkındalık olur. Aksi halde bireyin yaşamında her şey yarım ve eksik olmaya mahkumdur.

Siz kendi duygularınızın, düşüncelerinizin ve özde kim olduğunuzun farkında değilseniz dış dünya ile temasınız sağlıksız ve yüzeysel olacaktır. Mesela çevreyle herhangi bir iletişiminiz sırasında içinizde öfke yükseldiğinde onun farkında değilseniz öfke yıkıcı olacaktır ve tüm iletişim hasar alabilecektir. Ama içsel farkındalığı derinleşmiş bir kişi iseniz duygunuzun farkında olursunuz ve farkında olduğunuz anda öfke kaybolur, iletişim hasar almaz.

Ya da sadece iç dünyasında yaşamak da insanı yarım insan yapar. Dışarıdaki dünyanın farkında olmamak, gökyüzüne hiç bakmamak, uyurgezer gibi yaşamak, bir robot olmak hayatı sıkıcı ve yüzeysel yapar. İnsan sadece kendi duygu ve düşünce okyanusuna dalarsa gökyüzünün farkında olamaz. Oysa denizin güzelliğine gökyüzünü de eklerseniz manzara mükemmelleşir.

İşte mükemmel bir yaşam için de insan hem dış hem iç farkındalığını geliştirmeli ve birbiri ile uyumlu hale getirmelidir. Peki, farkındalık nasıl geliştirilecek?

Farkındalığı geliştirmek gözlemci olmak yolu ile olabilecek bir şeydir. Yani herhangi bir eylemi, düşünceyi ya da duyguyu gözlemlemek. Peki gözlemleyen kim? Gözlenen kim/ne? Gözlemleyen, sizsiniz, bedenin içindeki öz, ruhi varlık, can, ne derseniz artık. Gözlemlenen de dış dünya ya da beden-düşünce-duygu denizi.

Hayatta mutluluğun, sevginin, huzurun, neşenin temelinde gelişmiş bir farkındalık vardır.

Örneğin, önce bir duygu geliyor, sonra o duygu bir eyleme neden oluyor. Bu duygu negatifse negatif eylemler ortaya çıkıyor. Kıskançlığı ele alalım; kişi bir kıskançlık hissediyor, sonra kıskançlığın tetiklediği negatif sözler söylüyor ve belki de sonra negatif eylemlerde bulunuyor. Bu bir negatif zincirdir ve son halkası herkes için acıdır, bu kaçınılmaz.

Son acı halkasının oluşmasını engellemek için zincirin başına gidip ilk halkayı oluşturan kıskançlık hissini ortadan kaldırmak, dağıtmak gerekiyor. Eğer gözlemci modunu geliştirmişsek, daha o his oluştuğu anda onu gözlemler, kendimizden ayırır ve farkına varırız, daha sonra duygunun dağılıp kaybolduğunu görürüz.

Farkındalığın böyle bir etkisi vardır, farkında olduğunuz anda duygu ve düşünce dağılır. İşte bu yüzden farkında olmak çok önemlidir  Kendi duygularının düşüncelerinin farkında olmayan bir insan dışarıdaki hiçbir şeyi de farkındalıkla yapmaz, bir robot gibi her gelen etkiye bilinçaltının tetiklemesiyle bir tepki verir. Hayatında hiçbir şeyi değiştiremez,  kendisi duygularını/ düşüncelerini bile kontrol edemez ama çevre onu her zaman kontrol eder.

Her insan farkındalığını geliştirmelidir. Dışsal farkındalık yükselmeli, içsel farkındalık derinleşmelidir. Negatif bir düşünce/duygu geldiğinde ben bu düşünce/duygu değilim deyin ve o düşünce/duyguyu kendinizden ayırıp gözlemleyin. Düşünce/duyguya kendinizi kaptırmayın, sadece izleyin. Göreceksiniz ki siz farklısınız, siz o düşünce/duygu değilsiniz.

Başlangıçta bu zordur tabi ki. Hele de kendine yabancılaşmış birisi için bunu anlaması bile neredeyse imkansız, bunun farkındayım)

Diğer yandan eğer farkındalığınızı geliştirmek, yükseltmek ve derinleştirmek istiyorsanız Orijinal Yoga Sistemi’ne hemen başlayın, Üstadın kitaplarını okuyun. Hem pratik uygulama hem teorik bilgi sizi kısa sürede geliştirecektir. 

“Farkındayım öyleyse varım” Büyük Üstad Akif Manaf

Peki farkındalıksız olmak nasıl bir şey, onu da tanımlamaya çalışalım.  Uyku olayını ele alalım. Uyku sırasında rüya dışında hiçbir farkındalık yoktur.

Sanki bir boşluğa dalıyorsunuz değil mi,  zaman ve mekan farkındalığı sıfır, sanki yaşamıyorsunuz. İşte normal yaşamda da farkındalık zayıfsa bu şekilde oluyor. Mesela bazı kişilere dün ne yedin diye sorulunca hatırlamıyor. Bedeni yaşlanmasın, ölmesin, sağlıklı olsun istiyor ama bir gün önce bedenini neyle beslediğini hatırlamıyor, hafızada bir boşluk var.

Neden? Çünkü yemeği farkındalıksız yiyor. Bir şeyler yiyor, yemiş ama farkında değil. İşte farkında olmamak böyle şey.

Bu belki başka durumlarda size de olmuştur. Bir şey hatırlamaya çalıştığınızda o şeyle ilgili olarak hafızanızda bir boşluk olduğunu görmüşsünüzdür. Her bu tür şeyde bilin ki, o şeyi farkındalıksız yapmışsınız, derin uykuda gibi, yaşamıyor gibi. 

İşte, farkındalıksız yaşam ölü bir yaşam gibidir. Derin uykuda, bilincin olmadığı, sanki bir boşluk hali. Bu yüzden yaşamı dolu dolu yaşamak isteyen farkındalığını geliştirmelidir.

Kendinizin farkında olun, çevrenizin farkında olun, yaşamın farkında olun. O zaman sonsuz sevgi, mutluluk ve coşku her zaman sizinle olur…

Sevgilerimle

Şems Uzuneser

Yoga Academy antrenörü

www.yogaacademy.com.tr

"Sitemizde köşe yazarı olarak yazı yazan tüm yazarlarımız yazdıkları yazı ve görüşlerden tamamıyla kendileri sorumludur. Köşe yazarlarının yazılarından dolayı İnternethaber Yayıncılık AŞ. (elmaelma.com) hiçbir şekilde yasal sorumluluk kabul etmemektedir."