Öğle yemeği arasına yaklaşan duruşmalarda verilen kararların, olumlu sonuçlanma oranı ise sıfıra oldukça yakın. Öğleden sonra, dava tekrar başladığında bu örgü kendisini tekrarlıyor; yani olumlu sonuçlar çıkma oranı tekrar yüksek seviyelerdeyken günün sonuna doğru bu oran tekrar sıfıra yaklaşıyor.

Bir başka araştırmada ise yorgunluktan kaynaklı olarak, birincil basamak doktorların, akut solunum yolu enfeksiyonları için hastalara antibiyotik önerdikleri de görülen vakalar arasında. Hatta doktorlar yoruldukça, antibiyotik önerme durumları daha sık bir hal almaya başlıyor. Günün erken saatlerine kıyasla ilerleyen saatlerde muayene sonrası antibiyotik reçetesi alan hasta sayısı yüzde 5 oranında daha fazla. Dolayısıyla, doktorların giderek artan bir çoğunluğu günün daha geç saatlerinde uygun olmayan kararlar almaya daha yatkın hale geliyorlar.

Tüm bunlar bir araya getirildiğinde, gün boyunca insanların bilişsel kaynaklarına dayanan birden fazla alma durumu; kişinin mental kaynaklarını erozyona uğratıyor ve potansiyel olarak uygunsuz kararlar almaya sevkediyor.

Yine, günün belirli saatleri; insanlarla olan etkileşimimize de yansıyor. Yorgunluk, gün içerisinde birikiyor ve performansımız da bu sonuçtan etkileniyor. Ancak ek bir iş yapmamız gerektiğinde, bir mola vermenin iyi bir fikir olabileceği noktasında beynimiz fırsatları değerlendirmeye başlar.