Dunning Kruger Sendromu: Cahil cesareti

1995 yılında 44 yaşındaki McArthur Wheeler isimli kişi, limon suyunun “tuhaf” olarak tanımladığı kimyası ile ilgili çok derin bilgilere sahip olduğu iddiasıyla, yüzünü limon suyuna buladı ve 2 bankayı üst üste soymaya kalktı. İddiasına göre, limon suyunun görünmez yazılar yazmakta kullanılabilmesini sağlayan “gizemli” kimyası sayesinde, kendisini de “görünmez” kılacak ve bankadaki kameralar onu kaydedemeyecekti. Bankaları soymayı başardı ancak tabii ki kameralar sorunsuz bir şekilde kaydı yaptı ve aynı gün içerisinde polis, Wheeler’ı kolayca yakaladı.

Bu olay üzerine araştırma yapmaya başlayan Justin Kruger ve David Dunning, Cornell Üniversitesi’nden başarı grafikleri farklı 45 öğrenciye bir test yapıp onlara çeşitli sorular sordular. Ardından, öğrencilere sonuçların nasıl olduğuna dair tahminlerini sordular.

Testin sonucunda, başarı seviyesi en düşük olan öğrenciler, (yani sadece %10 ve daha az doğru yanıt verenler) testin %60′ına doğru yanıt verdiklerini, ayrıca iyi günlerinde olsalar %70′e ulaşabileceklerine inandıklarını söylediler. En başarılılarınsa (yani en az %90 doğru sonuç alanların) en alçakgönüllü denekler olduğu, soruların yüzde 70′ine doğru yanıt verdiklerini düşündükleri görüldü. Konuyla ilgili yazdıkları makalede Kruger ve Dunning şunları ifade ettiler:

“Cahillerin/beceriksizlerin/yeteneksizlerin ölçüsüzlükleri kendileriyle ilgili algılarındaki hatalardan; yüksek bilgi düzeyine sahip, becerikli, yeteneklilerin ölçüsüzlüğü ise diğer insanlarla ilgili algılarındaki hatalardan kaynaklanmaktadır.” Türkçe’de “cahil cesareti” olarak karşılık bulan Dunning-Kruger Sendrom, algılamada yanlılık eğilimi olarak tanımlandı. 1999’da ortaya attıkları “Cehalet, gerçek bilginin aksine, bireyin kendine olan güvenini artırır” teorisiyle yola çıkan Justin Kruger ve David Dunning, 2000’de bu konuda yaptıkları çalışmalarla Nobel Psikoloji Ödülü aldılar.