Bu unsurlardan bir tanesi beynin anatomisi olabilir. İnsanın kendi yaşamıyla ilgili anılar oluşturmasında beynin prefrontal korteks ve hipokampus adlı iki bölümünün etkili olduğuna, bir deneyimle ilgili ayrıntıların hipokampusta pekiştirilip uzun süreli anılara dönüştürüldüklerine inanılıyor. Görünürde sorun buradan kaynaklanıyor. Bugüne dek hipokampus ve onu çevreleyen kortekslerin çok daha önceden geliştiğine inanılıyordu.

Ancak son 15 yılda bu bölgede yer alan “dentate gyrus” adlı küçük bir bölümün, 4-5 yaşına dek tam anlamıyla olgunlaşmadığı anlaşıldı. Söz konusu bölüm çevredeki yapılardan gelen sinyallerin hipokampusun geri kalan bölümüne aktarılmasını sağlayan bir köprü işlevi gördüğünden, yapı tam anlamıyla olgunluğa erişmedikçe, ilk deneyimlerin uzun süreli anılara dönüşmeleri de olanaksız oluyor.

Daha kapsamlı yapılan araştırmalarla bu yaşın bölgeden bölgeye değişiklik gösterdiği ortaya konuldu. Örneğin, Avrupa kökenli insanların hatırlayamadığı dönem ortalama ilk 3.5 yıl, Doğu Asyalılar 4.8 yıl, Yeni Zelanda da yaşayan Maoriler için ise 2.7 yıl olarak tespit edildi.

Son çalışmalardan biri de Kanada Toronto Üniversitesi’nde yapıldı. Araştırmayı yürüten Paul Frankland ve Sheena Josselyn çifti, doğumdan sonraki ilk yıllarda yeni beyin hücreleri ürettiğimizi, bu nedenle de bebeklik yıllarında birbirine bağlı olan hücrelerin ilerleyen yıllarda birbirinden ayrıldığını söyledi.