Alicia üzüntülerinin ve korkularının yerine yemeği koyması gerektiğini çok küçük yaşlarda öğrenmiş. Evlerinde her zaman şiddet ve kavga olduğunu anlatan genç kadın o günlere ilişkin şunları söylüyor...

"Evde annem ve babam kavga ettiklerinde beni büyükannem evden alıp dondurmacıya götürürdü. Mutlu olmamı isterdi. Ben de evde olanları unutup dondurmanın keyfini çıkarırdım. 

Bu o kadar çok tekrarlanıyordu ki bir süre sonra birinin beni dondurmacıya götürmesine gerek kalmadı. Ne zaman üzülsem beni mutlu edecek bir şeyler yemeye başladım."

Çocuk yaşta yeme bağımlılığı oluşan Alicia 10 yaşındayken 90 kiloya ulaşmıştı bile.