Dört ana karşı-düzenleyici hormon şu şekildedir: Beynin derinlerinde bulunan hipofiz bezinden büyüme hormonu salgılanır; pankreastan glukagon hormonu, epinefrin olarak da adlandırılan adrenalin ve son olarak böbrek üstü bezlerinden salgılanan kortizol. Son iki glikoz karşı-düzenleyici hormon sadece kandaki düşük kan şekeri durumunda değil, bütün stresli durumlarda kan dolaşımına stres hormonu salgılayan hormonlardır. Bunların arasında adrenalini ayrı bir yere de koyabiliriz. Adrenalin, güvenliğinizi tehdit eden bir şeyi düşünmek, gördüğünüz, duyduğunuz ya da düşüncesinin bile sizde anlık korku yaratan şeylere karşı salınan hormondur. Nasıl sinirlendiğinizde birine bağırarak tepki veriyorsanız, adrenalin salgıladığınızda da yine benzer bir şekilde tepki verebilirsiniz

Öfke ve açlığın ortak genler tarafından kontrol ediliyor olması açken öfkeli olmanın bir başka nedeni olarak öne sürüldü. Bir genin ürünü olan Nöropeptid Y, aç olduğunuzda beyin içine salınan doğal bir beyin kimyasalıdır. Bu kimyasal Y1 reseptörü olarak adlandırılan reseptör de dahi olmak üzere beyindeki birçok reseptörü harekete geçirerek insanları oburluğa iter.

Beyindeki açlık hissini kontrol etmeye çalışmanın yanı sıra, nöropeptid Y ve Y1 reseptörü öfke ya da saldırganlık olarak adlandırabileceğimiz durumları düzenleme işlevine de sahipler. Bununla birlikte, araştırmada, beyin omurilik sıvısında yüksek seviyede nöropeptid Y salgılayan insanların da saldırganlık düzeylerinin yüksek olduğu gözlendi. Görüldüğü üzere, açlığın insanları öfkeli yapmasının ardında birçok farklı neden olabilir.

Aslında açken öfkeli olma, açıkça görüldüğü üzere, bir hayatta kalma mekanizmasıdır ve bu mekanizma insanlara ve hayvanlara oldukça iyi hizmet etmiştir. Aç organizmaların geri çekilip, yiyecek için nazikçe başkalarının önüne geçmelerine izin verdiğini bir düşünün. Muhtemelen bu tür canlıların soyu tükenirdi. Birçok fiziksel faktörün açken öfkeli insana katkı sağlayabileceği, psikososyal faktörlerin de aynı şekilde varlığında rol oynadığı öne sürüldü.