Aslında nefes borusu ağzının (glottis) bu kadar geniş açıldığını hissetmeyiz. Hissettiğimiz şey, yutkunduğumuzda kas gerilmesiyle ‘glottis’in açık tutulmasıdır. Normal olarak, ağlamasanız da gün içerisinde her yutkunmanız, glottisin açılıp kapanmasına neden olur. Bu hareket yemek ve havanın ayrı yollardan gitmesini ve birbirine karışmamasını sağlıyor.

Ağlarken ‘nefes borusu ağzı’nda ne oluyor? Ağlarken ya da ağlamaya yakın bir andayken, glottis açık kalmaya çalışır, ancak her yutkunmanızda da kapanmaya zorlanır. Boğaz kaslarındaki bu gerilim karışıklığı da, boğazınızda bir yumru olduğu hissini veriyor. Bu yumru hissi aslında globus sensation (gırtlakta sabit kütle hissi) olarak isimlendirilir ve stresli anlardaki herkeste görülür. Normalde, bu his sakinleştiğiniz anda yok olur ve glottis eski haline geri döner. Göz yaşlarında da benzer süreç işleyerek, sinir sistemi göz yaşı üretimini tetikler.

Ağlamanın yan etkileri Ağlamanın akan bir burun, kızaran bir yüz ve hatta muhtemel bir baş ağrısı gibi birçok yan etkisi de bulunuyor. Bu yan etkilerin hepsi de gözyaşı kanallarımızın sinüslerimize çok yakın olmasından kaynaklanıyor.

Sonuç olarak; çok üzüldüğümüzde, sinir sistemi harekete geçer ve “kaç ya da kalıp savaş” tepkimizi tetikliyor. Vücudumuz göz yaşı kanallarımızı harekete geçirirken, kaslara doğru da daha fazla oksijen gönderiyor. Ağlamaya yaklaştığımızda, aynı zamanda da sisteme daha fazla oksijen alabilmek için derin nefesler almaya başlıyoruz. Bu durumu dengelemek için de nefes borusu ağzı (glottis) açık kalıyor. Tam bu sırada, ağlamaya başlarsınız. Göz yaşlarınız yanaklarınıza doğru süzülürken, mukus dolan burnunuz ve boğazınız yutkunmanıza sebep oluyor. Bunu yapar yapmaz da boğazınızdaki kaslar, “kafa karışıklığı yaşıyor ve açık kalması gereken nefes borusu ağzı kapatılıyor. Bu gerilme de boğazımızda bir yumru hissetmemize neden oluyor. Sakinleşince her şey normale dönüyor.