İşte o yazı: "Aşk, koca parası yemektir... Eğer sen, “Gençliğimi, güzelliğimi ve şöhretimi verdim. Elbette parasını yiyeceğim” dersen, maçoluk propagandası yapanlar da “Evlenince ayağıma terliğimi getirecek, kahvemi de yapacak” derler...

Pazar günü, Yeliz Yeşilmen’in “Çatır çatır koca parası yiyorum” röportajını okuyunca gözlerime inanamadım. Vazgeçtiklerinden söz edip, bunu koca parası yeme hakkına bağlamış Yeşilmen...

Aşkı, varlığı da yokluğu da beraber yaşamak diye öğrenmiştik biz filmlerden. Okuduğumuz romanlar ve şiirler, aşkı hiç böyle anlatmamıştı bize...

Sevdikleri için kariyerini değil şehrini, ülkesini, dinini bile değiştiren insanlar vardı ve bedeli yoktu bunun.