'Resmen sarhos gibiyim hatta gibiyiz. Hamileyken inanilmaz korkuyordum, ya bisi hissetmezsem ne yaparim diye. Cunku o herkesin bahsettigi ulvi seyler bende yoktu. Kendimi cok kutsal gormuyordum, basaramazsam geri donusu yok ben ne yaparim diye icim icimi yiyordu. Acikcasi dogar dogmaz icimden nehirler akip, gokyuzunden nurlar icinde bebek elime dusmus gibi olmadi. Minnacik ve bana muhtac; bana ait; bizi aile yapacak; her hucresinde parcamin bulundugu bu kadar masum bi canli bana emanet. Ve bu emaneti iyi bir birey olmasi icin cok sevecegim.. cunku elimden gelenin en iyisi sevmek ve ona sevmeyi ogretmek olacak. Hala cok korkuyorum ama bu kez bu korkunun bana iyi gelecegini biliyorum. Batı, bu iki delinin dunyasina hos geldin. Bazen bize kizacaksin ama emin ol bizimle cok egleneceksin! '