-Kaan Bey ne dedi? 'Tabii ki gerçekti' dedi. Gerçekti çünkü. Bir de babamı çok yeni kaybetmiştim. Kendi acımı bastırmaya çalışıyorum, ailemi teskin etmeye çalışıyorum. Üstüne bir de bu... Geçirdiğim travmayı düşünebiliyor musun? Şok geçirdim. Kaan zaten duygularını belli eden, ‘mıç mıç’ bir adam değil. Ağır bir tip. Ama beni sevdiğini her zaman, her şekilde hissettirirdi.

-İlişkisi ortaya çıkınca Kaan Bey hemen boşanmak istedi mi? Hayır, hiç istemedi. Amerika vizem vardı o sıra. 'Boşanmayalım, Amerika’ya git gel, sonra konuşalım bunları' dedi. Evden giderken bile, 'Bir yıl sonra geri dönersem kapını açar mısın bana?' diye sordu.

-Siz ne dediniz? 'Hayır' dedim. Ne diyeceğim. Erkek psikolojisi. Her şeyi bir arada istiyorlar. Eski zamanda yaşasak malum şahıs kumam olacaktı. O avukat konuşmaları, o protokolü imzalamak kabusum oldu. Kaan’ın annesi babası bir arada. Benimkiler babam vefat edene kadar ayrılmadılar. Bizim de en büyük hayalimiz ömür boyu birlikte olmaktı. Kaan hep, “Biz de onlar gibi hiç ayrılmayacağız, ölene kadar birlikte olacağız” derdi. Çok güzel bir aileydik. 'Ne oldu bize' diye ağlarmışım şimdi.