Seki, yaşananlardan sonra kendisine bir iade-i itibar yapılması gerektiğini düşündüğünü şu sözlerle dile getirdi: “Bana bir iaede-i itibar borcu olduğunu düşünüyorum yargının. Savcıların ve yargının gün gelecek bu sorunu çözeceklerine inanıyorum. İşlemediğim bir suçtan bu cezayı aldım. Beni yargılayan mahkemeler kapandı ancak benim davam bitmedi. Özel yetkili mahkemelerin tutukladığı insanlar bırakıldı ama ben bırakılmadım. İnanın bunun nedenini ben de bilmiyorum. Adalet Bakanlığı’ndan bu konuyla ilgili cevap bekliyoruz.

Bunun için sabredeceğim gerçekten çok haksız yere yattım, yıllarım heba oldu. Beni tutuklayan yargıçlar ya tutuklu ya da kaçak bu da çok şaibeli bir durum. Devlet büyüklerimize güvenerek ve buradan seslenerek bu sorunun çözüleceğini umuyorum. Zaten yeniden yargılanma için başvurduk. İade-i itibar istiyorum ve bu da benim en doğal hakkım. Yargının dengelerini kaybettiği zaman görülen davalarda o kişilerin itibarı iade edildi. İtibarı iade edilmeyen bir ben kaldım."

-İçerde dine mi yöneldiniz? Maneviyat biraz daha ağır basmış gibi görünüyor? Ben hep böyleydim. Yedi yaşında Kuran kursuna gittim dedem bütün sureleri öğretmişti. Küçücükken tüm dini vecibelerimi biliyordum orada o kadar kendinle ve Allah’la baş başasın ki huşuya geçiyorsun şükür namazlarımı kıldım, tespihlerimi çektim dualarımı okudum ben hep böyleydim siz bilmiyordunuz. Parayla imanın kimde olduğu belli olmaz derler ya bu da öyle bir şey benim için… Ben hep böyleydim orada biraz daha kendimle baş başa kaldığım için derin yolculuklar yaptım.

-Son gecen nasıldı? Tahliyeden bir gün önce bir gece düzenledik. İftarımızı yaptıktan sonra bir araya geldik, ben kendi tarifim olan irmikli börekten hazırladım. Arkadaşlarım pasta yaptı, taze limondan limonatalar yaptık, çaylar demlendi. Bulunduğum koğuşta bir arkadaşım daha vardı şarkı söyleyen onunla birlikte bir repertuar yapmak istedik ancak sonrasında içimizden ne gelirse okumaya karar verdik. Gece boyunca herkes şarkı söyledi. 21 kişiydik ve herkes tek tek şarkı söyledi.