Peki, bu kadar pozitiflik içinde hiç sanatçı egon falan olmuyor mu?
Hiiiiç! Zaten bu hayatta istediğim tek şey kahve!
Canlandırdığın Muzo, aşkını içinde yaşıyor, söyleyemiyor. Sen âşık olsan içinde mi yaşamayı seçersin?
Yok, ben söylerim; içimde kalmasın. Yaşadım, yaşayamadım; çok umursamam. Zaten ben aşkın bir ömür sürdüğüne inanan biri değilim.
Bir röportajında “Aşkı en son çocukken yaşadım” demişsin. Doğru mu?
Evet, ben öyle kolay vurulan biri değilim.
Bu çok seçici olmakla mı ilgili?
“Kasvet,
kavga, gürültü içine mi düşeceğim” diyorum. Kendi kendime yaşamak daha
iyi gibi geliyor. Çünkü ilişki yaşadığımda da kavga edemiyorum.
Nasıl yani?
Karşımdaki bağırıyor, ben
duruyorum. İçimden ‘Çay içip dizi izlemek varken şu an niye kavga
ediliyor’ diye geçiyor. Hemen “Özür dilerim, hadi geçti” diye
kapatıyorum konuyu. Her şeyden çok kaçıyorum.
Kanal D’de yayımlanan ‘Camdaki Kız’la ilk kez ekranda dram yapıyorsun. Komedi ve dram… Hangisi daha eğlenceli?
Komedi de çok keyifli ama hayalim hep buydu.
İlk dram işinde heyecanlandın mı?
Oyuncu koçum bu işe başlarken “Enis acilen bu ruh halinden çık, her şeyi tatlı halledeceğim diye duygularını kaybedeceksin” dedi. Bu konuşma beni çok etkiledi. “Konservatuar okudum, benim için role girmek dert değil” diyordum ama ilk bölümde çok zorlandım. Üç repliğim vardı, defalarca çektik. Sonra oynadım, ilk başta istediğim gibi olmadı. Kurdeşen döktüm diyebilirim. Ama zamanla istediğim gibi oldu.