Evet, ‘Bizim evin oğlu’ halin var. Bu biraz da tehlikeli bir durum değil mi? Dağıtamazsın, bağıramazsın, küfredemezsin…
Hiç öyle düşünmüyorum, öyle bir korkum yok. Kendi oğulları sokakta nasıl bağırıyorsa ben de bağırabilir, ayıp bir şey yapabilir, küfredebilirim. Çünkü başka türlüsü sahte olur. Bazen “Kimse benden bir şey beklemesin kardeşim, o kadar da dünya tatlısı değilimdir belki” diye hırslandığım da oluyor.
Sosyal medyada hayatına dair her şeyi paylaşıyorsun. Göründüğün kadar rahat mısın?
Çok
takıntılı ve utangacım. Her şeyden utanırım. Kolumdan, bacağımdan…
Çocukluğumdan beri tek başıma toplu taşımaya binemem, tuvalet sırası
bekleyemem. Biriyle buluşacaksam o gelmeden kafeye giremem. Arabada
bekler, o geldikten sonra içeri girerim. Tek güvendiğim şey sosyal
zekâm. Onunla yürürüm...
21
Sahnede herkes seni izlerken ne oluyor peki?
Sahnede
öyle değil. Orada çok rahat ve güçlüyüm. Bildiğim alan, orayı
yönetiyorum. Bu dediğim utangaçlık günlük hayat için geçerli. İlla
yanımda biri olması lazım.
Kendini ekranda izliyor musun?
Artık izliyorum, aştım o durumu.
Önceden izleyemez miydin?
Evet,
her şeye çok takarım. Şimdi bir tık daha barıştım. “Ben buyum, bu
kadarım. Seven sever” dedim. Ondan sonra da işlerim rast gitmeye
başladı.