Spencer Tunick, 1999 ve 2001 yılları arasında mahkemede iki yıl mücadele verdikten sonra New York'un kamusal alanlarında nü fotoğraf çekimleri yapabilmek için izin aldı. 2001 yılının Mayıs ayında Musée d'art contemporain de Montréal önünde 2.500 ila 3.000 kişilik bir grubun çıplak fotoğraflarını çekti. Tunick'in bu çalışması çok önemliydi, çünkü yaptığı şeyin sadece çıplak insan fotoğraflarından ibaret olmadığını göstermek istiyordu. Başarılı da oldu ve tartışmalı çalışmaları birer sanat eseri olarak görülmeye başlandı. Daha sonra Eylül 2001 yılında Londra'da 400 çıplak gönüllünün fotoğrafını çekti.

Spencer Tunick, 2002'de 25. São Paulo Bienali'ne davet edildi ve uluslararası sanat camiasında olumlu karşılandı. Aynı yıl, Şili'de 5.000 gönüllü ile bir projeyi tamamladı ve ardından bir Şili gazetesi tarafından "Yılın Adamı" seçildi. Nisan 2003'te Londra'da Saatchi Galerisi önünde 160 çıplak gönüllüyü ve daha sonra Selfridges mağazasında 500 çıplak kişiyi fotoğrafladı. Haziran ayında ise Barselona'da 7.000 çıplak insanın enstalasyonunu organize edip büyük bir fotoğraf çalışmasına imza attı.

Tartışmalı çalışmalar gerçekleştiren sanatçı, 26 Haziran 2004 tarihinde Cleveland'da Amerika Birleşik devletleri'ndeki en büyük çıplak fotoğraf çalışmasını hayata geçirdi. Aynı yıl Buffalo'nun eski merkez tren istasyonunda yaklaşık 1800 çıplak gönüllünün yer aldığı bir fotoğraf çalışmasını tamamladı. Spencer Tunick, 2005 ve 2006 yıllarında ise 2 binden az kişinin bulunduğu çalışmalar gerçekleştirdi.

2007 yılı Spencer Tunick için oldukça yoğun ve hareketli geçti. Başarılı sanatçı, Amsterdam'da gerçekleştirdiği projenin ardından Meksika'nın başkenti Mexico City'ye gitti. Tunick, 6 Mayıs 2007'de Mexico City'nin ana meydanı Zócalo'da 18.000 çıplak kişiye poz verdirip fotoğraflarını çekerek yeni bir rekora imza attı.