Cara kıyafetleri denerken yine kapı çalıyor.

Bu kez elinde koli olan kargocu geliyor. Cara için işler tuhaflaşmaya başlıyor. Çünkü eve gelen paketin içinden kendi evinde kullandığı vazo, çerçeve, kazak gibi özel eşyaları çıkıyor. Derken bir kutu daha geliyor ve Cara, kargocuya bu eşyaların kendine ait olduğunu ve bu işte bir yanlışlık olduğunu söylüyor.

Kargocu ise bir yanlışlık olmadığını ve eşyaların bu evde kim yaşıyorsa ona geldiğini söylüyor. Yani Cara Simmons’a… Evin sahibesi olduğu sanılan Madeline, kargocuyu “Evet, Cara Simmons benim patronum” diyerek tastik edince, Cara’nın şaşkınlığı iki katına çıkıyor. Kargocu ısrarla bu evin Cara’ya ait olduğunu, Cara ise aynı ısrarla bu evin kendisine ait olmadığını yineliyor.

Kargocu Cara’yı eşyaların geri kalanını kontrol etmek üzere kamyona götürüyor. Ve kamyonun kapağı açılır açılmaz, Cara’nın çocukları mutluluk çığlıkları atarak annelerine doğru koşuyorlar.