Hastanın kendisinden sağlam deri alanlarından dermatom adı verilen aletlerle alınan deri parçaları, daha önce temizlenmiş yanık alanlarına yerleştirilir. Bu deri parçaları zemindeki dokudan beslenerek yanık alanını örterler. Bazen geniş yanıklarda yeteri kadar sağlam deri olmadığında aynı yerden 1-2 ay arayla tekrar deri alınabilir.

Bu sürede yanık alanı geçici olarak amnion zarı gibi biolojik pansuman malzemesi veya sentetik deri muadilleri ile örtülebilir. Bunlar en son hastanın kendisinden deri nakli yapılıncaya kadar geçen sürede yaradan sıvı kaybını önler, korur.

Yanık izi alanında yaralar kanser başlangıcı olabilir

Kendiliğinden iyileşmiş derin yanık alanları sürtünme gibi mekanik etkilere ve kimyasal tahrişlere çok duyarlıdır. Koruyucu yağ, ter bezlerinin olmaması, kılların bulunmaması, deriyi çok savunmasız bırakır. Yıllar sonra bu yanık skar alanından yassı hücreli kanser gelişebilir. Yanık skarlarının yaklaşık % 2’si zamanla malign dönüşüme uğrar.

Marjolin ülser (yanık skar kanseri) olarak adlandırılan başlangıçta kapanmayan, iyileşmeyen yara olarak tarif edilen lezyon greftlenmemiş veya grefti tutmamış tam kat yanık bölgelerinde ortaya çıkar ve çok hızlı yayılır. Çatlayan ve ülsere olan tüm skarlara karşı şüphe ile yaklaşılmalıdır. Bazal hücreli karsinom, melanom ve sarkom rapor edilmiş olsa da SCC yanık skarlarından kaynaklanan en yaygın tümörlerdir. Radikal girişimler gerektirir.