Teşhis nasıl konur?

Defekografi: Özellikle 2-3 cm'nin üzerindeki rektoselleri tespit etmede güvenlidir.

Dinamik MRI defokografi: Daha üstün bir tetkiktir. Hem de pelvik yapılar hakkında daha ayrıntılı bilgi verir. Eşlik eden diğer hastalıkları değerlendirmede kullanılır.

Anorektal manometrik değerlendirme: Endoanal ultrason, rektoseli değerlendirmede seyrek olarak kullanılabilen diğer görüntüleme yöntemidir.

Tedavi seçenekleri nelerdir?

Kegel egzersizi: Hem rektoselden korunmada hem de ameliyat sonrası nüksleri önlemede etkili bir yöntemdir.

Beslenme: Rektosel tedavisinde önemli yer tutar. Lifli gıdalarla beslenmek kabızlıktan ve dolayısıyla ıkınmaktan korur.

İlaç tedavisi: Daha çok küçük rektoseller için faydalıdır. Vajinal duvar atrofisi olan kadınlarda oral veya topikal östrojen verilebilir.

Pesser uygulaması: Bazı hastalarda uygulanmıştır. Hazneye yerleştirilen plastik bir araç balonlaşan dokulara destek olur. Ancak kullanımı zordur.

Cerrahi tedavi: Farklı cerrahi yaklaşımların ortak amacı;Semptomatik iyileşmeyi sağlama, anatominin düzeltilmesi, defekasyonun sağlıklı olması, seksüel fonksiyonların devamlılığı şeklindedir.