Yanına oturdum ve kafamı kafasına dayadım.

Ben: Nefes almak zorlaşıyor değil mi?

Nolan: Evet.

Ben: Canın çok mu acıyor bir tanem?

Nolan: Şey… Evet.

Ben: Artık bununla mücadele etmek zorunda değilsin.

Nolan: (Büyük bir mutlulukla) Öyle mi? Ama senin için mücadele edeceğim anneciğim!

Ben: Hayır oğlum. Bunca zamandır annen için mi mücadele ediyordun?

Nolan: Evet, anne.

Ben: Nolan Ray, annenin görevi nedir?

Nolan: Beni korumak.

Ben: Artık seni koruyamıyorum. Seni bundan sonra cennette koruyacağım.

Nolan: Yani ben cennete gidip sen gelene kadar orada oyunlar mı oynayacağım? Geleceksin sen de değil mi?

Ben: Evet oğlum tabii ki geleceğim. Annen her daim yanında olacak.

Nolan: Teşekkür ederim, anneciğim! Ben orada Hunter, Brylee ve Henry’yle oynayacağım!

Diyaloğun ardından Nolan birkaç gün boyunca sürekli uyudu. Aile, son gecesini evinde geçirsin diye çocuğun eşyalarını toplamaya başladı. Eşyalarını toplarken, Nolan annesinin elini tuttu ve hastanede kalmasının daha doğru olacağını söyledi.

Ruth Scully, Facebook’ta “Dört yaşındaki oğlum elimi tuttu ve üzülmemem için bunu söyledi” dedi. Anne, sözlerine şöyle devam etti: Akşam 9 civarında Youtube’da beraber çizgi film izliyorduk. Nolan’dan duş alıp gelmek için izin istedim. Çünkü annesinin her daim elini tutmasını ve yanından ayrılmamasını istiyordu.