-Bu arada bu durum, sevilen kişinin egosuna başlangıçta iyi geliyor, çünkü biri onunla ilgileniyor. Mutlu oluyor, ne güzel, nihayet biri değerini bilmeye başladı. Sonra bu sahiplenme gittikçe kabalaşmaya başlıyor. Kişi gerçekten onun sahibi olmaya başlıyor. “Şuraya git, buraya gitme, onunla konuşma, bununla oturma.” Kıskançlık sahiplenmeden geliyor. Kişi aşık olduğu insanın sahibi oluyor, aşık olduğu insan artık onun malı.

Aşık olan kişide koşulsuz sevgi yoktur, bencil bir ihtiras vardır. Bu yüzden kişi mutlu olamaz. Bencil olduğu için sevgi aktaramaz, sadece karşısındaki kişiyi tüketir. Bu tür bencil aşk acılarla doludur.

+ Aşık olduğumuz kişiye bağımlı olmak acıları yaratıyor sanırım, bağımlı olduğumuzu nasıl anlarız ve nasıl bağımlı olmadan sevebiliriz?

- Aşık olduğunuzda bağlanmadan sevmek için bencillikten kurtulmanız gerekiyor. İlişkide acı çektiğinizde bağlandığınızı anlayın. Bir kişiye bağımlı olmadan sevmek için tekamül etmeniz gerekir. Bağımsız olmanın tek yolu Orijinal Yoga Sistemi yolunda tekamül etmektir.

+ Koşulsuz sevgiden bahsettiniz, gerçekten birini koşulsuzca sevmek mümkün mü Üstadım? Koşulsuz sevgi nedir, koşulsuzca sevdiğimizi nasıl anlarız?

- Koşulsuz sevgi kendini düşünmeden sevmek demektir. “ Ben ne alacağım, bana ne olacak, nasıl olacak” diye düşünmeden sevmek, sadece sevmek, akışın içinde olmak. Kendini bırakmak ve hiçbir şey beklememek. Yalnızca sıradışı insan koşulsuzca sevebilir ve sevdiği insanı kıskanmaz. Onu sahiplenmez ve ona eşyaymış gibi davranmaz. Onu sadece var olduğu için sever, kendi malı olarak görmez.

+ Varoluşta evrensel sevgi olgusu var; bu sınırsız ve sonsuz bir duygudur. Siz sevgi varlıklarısınız. Siz sevgi enerjisinin tezahürüsünüz, sevgi enerjisinden doğdunuz. Siz sevgisiniz. O yüzden seviyorsunuz. Sevmeye ve sevginizi paylaşmaya ihtiyacınız var. Aslında sevgiyi vermeye ihtiyacınız var, ama bencillik yüzünden bu sevgi alma ihtiyacına dönüşüyor.

- Genel yaşam içinde insanın koşulsuz sevgiden haberi bile yok. Nedir bilmiyor. Bilemez de, çünkü kendini beden, zihin, duyular ve duygularla koşullandırmış. Nesnelerle özdeşleştirilmiş bir yaşam içinde kendini beden ve zihin sanıp ikinci benliğiyle, egoyla, bencillikle yönlendiriliyor. Bu yüzden bütün tepkileri bedensel ve egosaldır.