Osmanlı sultanları da erguvan ağacını sevdiler. I. Mahmud, 1735 yılında İzmit, Karamürsel ve Yalakabad kazaları naiblerine gönderdiği bir ferman ile saray bahçesine dikilmek üzere çınar, dişbudak, ıhlamur, erguvan ve ahlat ağacı gönderilmesini buyurmuş. Bunu, Ahmed Refik’in, ‘Hicri On İkinci Asırda İstanbul Hayatı’ adlı çalışmasından öğreniyoruz.

Bitkiler dünyasında ise Erguvan, baklagiller familyasından kabul ediliyor. Anavatanı güney Avrupa ve Batı Asya. Türkiye'de Ege ve Marmara bölgesinde yaygın.

10 m'ye kadar boylanabilen, tek gövdeli yaprak döken çalı görünümünde bir ağaç. Çiçekleri gençken kırmızımsı-mor daha sonra mavi-yeşile dönüyor. Bu çiçeklerin bir önemli özelliği de toprağa azot bağlamasıdır.