İnsanlar ve Haller

ELMAELMA Haftanın edebiyat önerisinde Boris Pasternak'ın İnsanlar ve Haller kitabı var.

Ülkesi SSCB’de yayımlatamadığı, bu nedenle 1957’de İtalya’da yayımlanan Doktor Jivago adlı romanıyla ünlenen ve 1958’de Nobel Edebiyat Ödülü’ne layık görülen ancak Sovyet Rusya hükümetinin baskısıyla ödülü reddetmek zorunda kalan Boris Pasternak, Yapı Kredi Yayınları’ndan çıkan İnsanlar ve Haller kitabında sıradışı bir özyaşamöyküsü denemesi sunuyor. Skriyabin’den esinlenerek Moskova Konservatuvarı’na başlayan, sonrasında müzisyen olma fikrinden vazgeçip edebiyata ve şiire yönelen Pasternak, Rilke’ye hayranlık duyar, Sartre’ın Bulantı’sını okunaksız diye nitelerken, vatandaşı Mayakovski’yi büyük bir şair olarak görmez.

Yazarlığının ve şairliğinin yanı sıra Shakespeare’in, Goethe’nin eserlerini de Rusça’ya çeviren Boris Pasternak, İnsanlar ve Haller kitabında özyaşamöyküsünü kaleme alırken dönemin Rusya’sında temas ettiği sayısız yazar, sanatçı ile yaşadığı deneyimleri de içtenlikle aktarıyor.