Ancak bu konuda yapılan yeni bir araştırma, bebeği kendi haline, yani ağlamaya müdahale etmeme yöntemini destekliyor. Araştırma Pediatrics‘te yayımlandı. Avustralyalı araştırmacılar tarafından yapılan çalışmada, kendi haline bırakma yönteminin etkili olduğu, bebekte stres ya da duygusal sorunlara da yol açmadığı belirtiliyor. Hatta, ağlamaya bırakılan bebeklerin, kontrol grubundakilere kıyasla uykuya 15 dakika daha erken daldıkları da not edilmiş.

Dr. Rebecca Kempton, bebeğin uyku eğitimine en erken bebek 4-6 aylıkken başlamak gerektiğini söylüyor. Kempton öncelikle uyku zamanında tutarlı ve öngörülebilir rutinler geliştirmeyi ardından da, bebeği beşiğine uyanıkken koyarak eğitime başlamayı öneriyor. Bebek yorgun olmalı, fakat asla uyuyor olmamalı.

Bebeği uyanıkken yatak ya da beşiğine koyduktan sonra odadan çıkılmasını tavsiye ediyor. Bu yöntemle, bebeğin kendi başına uykuya dalabilmesi hedefleniyor ve kesinlikle odaya dönülememesi gerekiyor. Bebek bu sırada gözlemlenebilir ancak uykuya dalmadan önce bebeğin odasına girilmemelidir. Bebek bu durumda ağlamaya başlasa da bir süre sonra sakinleşecektir.

Fakat bebeğin ağlaması daha da kötüleşirse, odaya girip bezinin değişmeye ihtiyacı olup olmadığı kontrol edilebilir. Ancak bunu da soğukkanlı bir şekilde yapıp odadan çıkmak gerekiyor. Bu yöntem daha fazla ağlamaya neden olabilir ve bu durum birkaç gün sürebilir. Uyku eğitimi ağlayan bir bebek karşısında anne için pek kolay olmasa da sonunda başarı gelebilir.