Seviştikten sonra şiir yazıyormuş!

Sevişmenin hayatındaki yerini "şiir ve edebiyatla" açıklayan Vuslateri, "Seviştikten sonra şiir yazarım" dedi.

İşte Vuslateri'nin Ayşe Arman'a verdiği röportajdan bir bölüm;

Evlilik?

- Bir arkadaşım arar mesela, "Boşanıyoruz!" der. Koşucuyu yalnızlığa hazırlamak gerekir ya, ona güç veririm. Ama telefonu kapatınca, hıçkıra hıçkıra ağlamaya başlarım. Ben yol arkadaşlığına, süreci paylaşmaya, hatta birlikte yaşlanmaya inanıyorum. İleri yaşlara kadar devam edecek bir birlikteliğim olursa, eşim bir başka aşk da yaşayabilir...

Şimdi?

- Şimdi 27 yaşındayım! Ağzını burnunu kırarım!

"Ruh yoksulluğu, en nefret ettiğim şey" diyorsun...

- Evet, çok hissettiğim bir şey bu. Ruhu yoksul insanı kim n'apsın?

Seviştikten sonra şiir yazıyorsun, öyle mi?

- Evet. Sevişmenin hayatımdaki yeri böyle bir şey. Ben sevişmekten, bir tek edebiyat çıkacağına inananlardanım. Somut olarak bir de çocuk çıkabilir ama o da edebi bir eser sayılabilir. Demek istediğim, sevişmek kıymetli bir şey. Ama yanlış anlama, karşındakinin karakterinden ziyade, sevişme kıymetli. Yanlış bir adamı seversin, ama hayatın boyunca en güzel seviştiğin ten, onunkidir. O hissiyatı başka kimseden alamazsın. Sevişmek, kimsenin giremeyeceği bir oda. Şiir, hakaretler, ilanı aşklar hep o odadan çıkar...